گلبانگ گز

توسط حق شناس | شنبه بیست و هشتم مرداد ۱۴۰۲ | 21:17 خارا(xArA) : شاید ، به احتمالبی خوئی(bi xoy) : بی جهت ، بدون علت البته " بی خوئی" معنی بی ارزش هم داردخارائی(xArAi) : بیهوده ، بی علتخاراخارائی(xArAxArAi); بیهوده ، بی ارزشخارامُون (xArAmun) : خاریدن ، خارش داشتنخارَنَئَه(xAa a) : خارانده شدهخارنامُون (xAAmun) : خاراندنخالی (xAli) : تهی ، بی محتواخالی کَرت (xAlikart): تهی کردنخِب (xeb) : خوبخِبَک (xebak): خیلی ، بسیار ، زیادخِبی (xebi): خوبی ، نیکیخِبی کَرت (xebi kart): خوبی کردنخِبی یا (xebi yA): نیکی ها ، خوبی هاخِتنِه سُورُون (xetne surun): خِتنه سوران ، جشن و شادیخِدِر (xeder):تِلوُر پُر خور ، نام کوچه ای در بازارچه قدیم گز در محله محمود آباد ، در زبان عربی و فارسی واژه " خَدَر " به معنی " سستی ، تشنج اعصاب ، فتور " آمده استخِر خِر ی (xerxeri) : بیخ گلوخَر خُودا ، خر خاکی(xarxudA) : نوعی حشره بی آزار،اندازه سوسک که در زمین های مرطوب دیده می شود.منبع: کتاب دستورزبان گزی نوشته: اقای محمدعلی یزدانی گزی گلبانگ گز...

ترجمه احوال میرزا یحیی خان برومند به نقل از کتاب تاریخ شفاهی خاندان برومند به قلم استاد منوچهر برومند متخلص به سها"صاحب لوای عرصه تجرد صفا مرحوم مغفور مبرور میرزا یحیی خان برومند جزی ، فرزند حاج محمد علی خان کلانتر و برادر زاده محمد رضا خان سرتیپ گزی ،‌ ملقّب به محبوب علیشاه و متخلص به صفا از دراویش سخنور سلسله جلیله خاکساریه ابوترابی و از صاحب منصبان اداره سجل و ثبت احوال اصفهان‌ بود که ۱۴ اردیبهشت ماه سال ۱۲۷۹ در گز بر خوار محله حاجی تولد یافت و روز دوم اسفندماه ۱۳۵۲ در منزل شخصی واقع در شهر اصفهان محله باب الدشت ، دیده از دیدار جهانیان فروبست. در تکیه لسان الارض از تکایای تخت فولاد ، که مدفن دراویش و عرفاست ،به خاک سپرده شد .میرزا یحیی خان برومند. افزون بر آنکه به مناسبت تحصیلات حوزوی بر مبادی عربیت و ادبیت وقوف داشت. به مناسبت هم نشینی با استاد حسن وحید دستگردی، و درک مجالس ادبی میرزا سلیمان خان رکن الملک شیرازی متخلص به خلف و عباس خان شیدای شهرکردی و شیخ محمد باقر مسجد شاهی معروف به الفت اصفهانی و استاد ملک الشعراء بهار، فاضل خوش نویسی صاحب سخن و چابک قلم بار آمده بود ، که خطوط سته را نیکو می نوشت و در نوشتن خطوط نستعلیق و شکسته نستعلیق تبحر استادانه داشت . همچنین سخنوری گوینده بود که‌ مثنویات و غزلیات متعدد عارفانه و قصائدی در مدح و منقبت حضرت علی علیه السلام و ائمه‌ءاطهارسلام الله علیهم می سرود، که از حیث سخنوری متوسط است . بنا به خصلت آزادیخواهی و استعمار ستیزی از حامیان دکتر مصدق و نهضت ملی شدن صنعت نفت به شمار می آمد . با سرودن قصائدی در تجلیل از نهضت ملی و‌تبجیل از دکتر مصدق در نهضت استیفای حقوق حقه ملت و مبارزه با ایادی بیگانه شرکت می جست . همین خصوصیت آزاد منشی و گلبانگ گز...

زنده نام ملاقنبرعلی حق شناس فرزند حسین مسیح متولد: 1244 ه.ش شهرگزبرخوار،متوفی : 1349ه.ش سن آن مرحوم: 105 سال .دارای 5فرزند(3پسرودو دختر) ساکن :محله آقاشریف گز .مدفون درگلزارشهدای شهرگزبرخوارزنده نام ملاقنبرعلی حق شناس دریکی ازسخنان خودبه نوه خودآقای ماشالله حق شناس اینگونه گفته بودکه: من درمدت 70 سال مکتب داری تعداد6040نفررا قرآن خوان کرده ام وشاگردانی مانند: زنده یاددکترادیب برومند، دکترحسینقلی برومند، آقارسول پناهنده ، حاج عباسعلی قوتمند،حاج شیخ رضاباباخانی و... را تعلیم داده ام.آثارقلمی که ازآن مرحوم به یادگارمانده است ،عبارتنداز:1- قرآن شصت پاره که باقلم خودمرحوم نگاشته شده ومعانی آیات را به شعربیان کرده است و نسخه های آن درمسجدجامع شهرگزموجوداست.2- کتابچه شعربه زبان گزی که متاسفانه به زیورچاپ آراسته نشده ولی نسخه خطی آن موجوداست.3- نگارش دیوان شعرزنده یاددرویش عباس گزی که موجوداست.هم چنین زنده یادملاقنبرعلی حق شناس ریاست اداره پست آن زمان شهرگزرا هم برعهده داشته است .ازفرزندان آن مرحوم کسی درقیدحیات نیست ،اما نوه ها ونتیجه های آن مرحوم مانند: فرزندان مرحوم حاج عباس حق شناس ،فرزندان استادکاظم شایان و.... درشهرگزواصفهان هستند..زنده نام ابوالقاسم حق شناس قهرمان جهانی کشتی نوجوانان آمریکا(سال 1356ه.ش) نوه آن مرحوم می باشد. گلبانگ گز...

خَرماچِکی (xarmAcheki): الاغ مادهخَرَند(xarand) : کناره خانه وباغچه راگویندخُرنیشت ، خُر نِشت ، خُر ناس(xoeysht) : صدائی که هنگام خواب، فرد ایجاد کندخُس (xos) : انداختنخَس سِگی (xas segi): خستگیخَس سِگیا (xas segi yA) : خستگی هاخَس سِه (xas se) : خستهلَهسِه (lah se) : خسته و از پا افتادهخِسَرَئه (xesarte): سردشدهخِسَرَئَه گی(xesaragi) : سرماخوردگیخِسَرامون (xesarAmun): سرما خوردن ،خِسَرتاموُن (xesartAmun): سردشدنخِسَرتِه بومون (xesartebomun) : سرد بودنخِسَرتِه کَرت (xesartekart): سردکردنخِسَرناموُن(xesaAmun) : سرمادادنخَسم (xasm): جفت نوزاد در رحم مادرخَش (xash): خوش ، خراشخُش اِنگاری(xoshengAri): خوشگفتاریخُُموُن (xomun): خودمانخُموُنی (xomuni): خودمونیمنبع: کتاب دستورزبان گزی نوشته: آقای محمدعلی یزدانی گزی گلبانگ گز...

الف ): اهلی گاوگوسفندبزاسبقاطرالاغ شترسگ گربه ب) وحشی : مارموشسوسکمارمولکبزمجهگرگشغالحیوانات آبزی :مارآبیموش آبی قورباغهماهیخرچنگپرندگان : مرغخروسبوقلمونکبوترکلاغ زاغیکبوترچاهیقوششانه سرکچلچلهشبکورجغدمرغابیغازیاکریمدارکوبسارسبزقبالاشخورلک لک گنجشکباقرقرهحشرات :آبدزدکآخوندکپشهمگسخرخاکیجیرجیرکپروانهزنبورسنسنجاقکساسسوسکرتیلشپشککشیطونکشتهعقربکرمکنهملخمورچهساس گلبانگ گز...

پنج شنبه اول تیرماه 1402 ساعت 10صبح،هنگام شنیدن خبرفوت جوان ناکام امیرحسین عربیگی ،سروده شد***می خواستم بهارتوباشم ولی نشد یک عمردرکنارتوباشم ولی نشد درشادی وخوشی وعیش ونوش ها هرلحظه بی قرارتوباشم ولی نشد ازگوشه بیات زشور ونوا شبی آهنگ شاد تارتوباشم ولی نشد درراه پرخطر زنشیب وفرازها پیوسته درجوارتوباشم ولی نشدهرجا غبارغم به روی چهره ی توبود می شد که غمگسار توباشم ولی نشد آنجا که لاله ها همه شد سمبل بهار من دشت لاله زار توباشم ولی نشد یک چلچراغ باشم ودر سقف آرزو روشن به شام تار توباشم ولی نشد هرچندنوبهارتنم را خزان گرفت فصل خزان بهارتوباشم ولی نشد موج سراب باشداردر دل کویر آبی زجویبار توباشم ولی نشد مارا زمانه زودجداکرد وبازهممی خواستم کنارتوباشم ولی نشد سراینده : تقی نکویان گلبانگ گز...

مشاهده بقچه لباس : گاهی زنان پس ازکارهای منزل ،بقچه لباس خودرابازکرده وبه مهمانان ودوستان نشان می دهند ودرباره تاریخچه هریک ازقطعات آنهابرای آنهاتوضیح می دهند.ولذت فروانی هم می برند. جمع شدن سر تنور: پس ازآتش کردن تنور، زنان همسایه گردآمده وباکمک به پخت نان کمک مختصری می کنند وبه صحبت می پردازند.بیشترمنظورآنهاوقت گذرانی وصحبت کردن است . رفتن به خانه همسایه: هنگام صبح یاعصر که شوهردرخانه نیست ،ازمنزل خارج شده ،به خانه همسایه نزدیک وصمیمی خودمی روند وبیشتر گلبانگ گز...

توسط حق شناس | سه شنبه بیست و هفتم تیر ۱۴۰۲ | 10:18 عزانامه ی محرمیک باری بین زیمین وزمون پربلا ببو بومه محرم از ره وماه عزا ببـــــــــــو وخت عزا وماتمو انگار گوتافلـــــــک بیژگیته گرت غربت وماتم سراببــــــواین سوگ وماتم ازکبویارب گو اینجوریازماتماژده خون به دل مصطفی ببــو سرتاسرزیمین ده عزادار وجن وانس بازجی عزای زاده خیرالنسا ببــــــــو برپاببو عزای حسین پور فاطمـــــــه ازاون زمون گو واقعه کربلا ببـــــــو وختی حسین تشنه جیگر بومه کربلا زخم جفا به پیکر آل عبا ببـــــــــــــو خاکاژجی رنگ خون بیگیت اون لحظه نینوا وختی گو شاه دین بسوی نینوا ببـــــــو یک مشت خاک سرزیمین کربلاژ وگیت بژوات برای کشتن مو یا بنا ببـــــــــــو از مرکباژده گاره اومه شاه کربــــــــلاتا خیمه گاه لشکر خژ راکرو بپـــــــــاشاهی گو نور دیده زهرای اطــــــهرو فرزند مرتضی اوو سبط پیمبــــــــــرو خویک سپاه اندک دشمن جی بی شمار روکربلا خـــولشکر اعدا برابــــــــــــرواردوژ بپا که شاه ولایت خوســوز دل چون بیژدی ارض کرببلا مثل محشرو واژاژ که اهل بیتا ژو بژوات گو زونبیدون این سرزمیـــــــــن تصرف این قوم کافرو یاده به جز شهادت آما نژون گـووه یا ده قعه زنیزه و شمشیر وخنجرو زونبید گو کربلای بلا خیز برآمـــااین سرزیمین برای آمادادن سـرو یاده به جز اسیری و رنج و بلا نئو اوننده سر زپیکر و صاپاره پیــکرو هرکی گوژه بشوبشو ای همرهان مو چون سرنوشت مو به خداونـد داورو خوهمرهان خژ بژات اوشاه بی نظیرمونمگووه شوما ببیدون کشته واسیروختی بژات حسین گو شهیدم به کربلا ماتم سرا گلبانگ گز...